[Σπείρα & ΚΚ] – Η εποχή που ανατέλλει

.

Χωρίς πολλούς προλόγους και φιοριτούρες, για τους “στίχους του μήνα“, ένα από τα καλύτερα άσματα της εποχής μας. Μαζί με κάποιους απ’ τους τους καλύτερους στίχους για την εποχή που διανύουμε ήδη και για την εποχή που ανατέλλει… Γιατί το δυσοίονο μέλλον κρύβεται στο θλιβερό παρόν μας και γιατί η εξέλιξη έρχεται σαν σπείρα…
Εκτός και αν… … …

.

.

Υ.Γ

Η παλαιολιθική μας κάμερα δεν κατάφερε να καταγράψει καθαρά το τραγούδι, χθες σε συναυλία αλληλεγγύης “για τα δικά μας παιδιά πίσω απο τα κάγκελα” στην κατάληψη Παπουτσάδικο στο Χαϊδάρι… Κατάφερε όμως ν’ αποτυπώσει -έστω και στο ελάχιστό- την όμορφη ατμόσφαιρα και το συναίσθημα κατά την παρουσίαση του -δώστε βάση ειδικά προς το τέλος του βίντεο και του κομματιού… 😉

.

.

Άλλαξαν οι καιροί, αλλάξανε τα χρώματα
μετράμε τις ουλές μας κάτω απ’ τα αναχώματα
αλλάξανε οι λέξεις και ο τρόπος σκέψης
τεράστια ρολόγια υπενθυμίζουν πώς να τρέξεις
κλειστές οι πόρτες, κλειστά και τα παράθυρα
κλειστοφοβία, υψοφοβία μες στη παράνοια
θέλεις ανάσα, τα όνειρά σου πίσω
σε χρόνια δύσκολα να πεις «θέλω να ζήσω»

Και τώρα που ‘ναι
τα χρόνια που ελπίζαμε πως θα ρθούνε
γκρεμίζουμε όνειρα να σωθούμε
τα χρόνια που ελπίζαμε πως θα ρθούνε
τώρα που ‘ναι
Και τώρα ντου
τώρα μας ποτίζουν χημικά από παντού
τώρα μας χτυπάνε όχι στα πόδια αλλά στο νου
είμαστε τροφή για την κατάντια του καιρού
και τώρα πως
σκλήρυνε σου λέω έτσι απότομα ο καιρός
τι θυσίες κάνεις για να μη βλέπεις το φως
γίναμε όλοι πιόνια στη σκακιέρα του ενός
και υπακούμε

Σκληρές εικόνες, σφιχτά τα δόντια
συναισθηματικά σφιγμένη δε με νιώθεις όπως πρώτα
σφιχτή μπουνιά, βαριά τα χνώτα
κάνε με να ‘ρθω πιο κοντά σου, μη φεύγεις χώρια
σε μια εποχή που ανατέλλει και είναι αμείλικτη
ζούμε με εξαιρέσεις, παραμένουμε αμίλητοι
τρέφουμε ορέξεις που κοιτάνε να μας πνίξουν
να μας πλήξουν και να μας επικηρύξουν

Όλα θα αλλάξουν μαζί με την αλλαγή σου
έχεις τη δύναμη, υπάρχει στο κορμί σου
και στο μυαλό η ενεργοποίησή σου
να γίνει πράξη που ζητάει η ψυχή σου
χρόνια παρέα με την αναζήτησή σου
βρίσκεις χαμένες λέξεις στην αφήγησή σου
όλο και πιο κοντά στην ανακάλυψή σου
διψάς για την αλήθεια της λύτρωσής σου
και κραυγάζεις
μα δε σ’ ακούνε
χέρια, πόδια
δεν υπακούνε
κι οι πληγές σου
αιμορραγούμε
και τώρα που’ ναι και τώρα που ‘ναι

Και τώρα που ‘ναι
τα χρόνια που ελπίζαμε πως θα ρθούνε
γκρεμίζουμε όνειρα να σωθούμε
τα χρόνια που ελπίζαμε πως θα ρθούνε
τώρα που ‘ναι
Και τώρα ντου
τώρα μας ποτίζουν χημικά από παντού
τώρα μας χτυπάνε όχι στα πόδια αλλά στο νου
είμαστε τροφή για την κατάντια του καιρού
και τώρα πως
σκλήρυνε σου λέω έτσι απότομα ο καιρός
τι θυσίες κάνεις για να μη βλέπεις το φως
γίναμε όλοι πιόνια στη σκακιέρα του ενός
και υπακούμε
.

.

Στίχοι/παρουσίαση: Nikolein & ΚΚ Παραγωγή: ΚΚ Ηχοληψία: Fogge d. & Γιώργος Παυλίδης Μίξη: Γιώργος Παυλίδης Mastering: Σταμάτης Φουσέκης Σκίτσα: Δημήτρης κορδαλής Video: Teitan

.